ഒരു ഫേസ്‌ബുക് സുഹൃത്തിന്റെ നിര്‍ദേശമനുസരിച്ചാണ് DBC Pierre ന്റെ Vernon God Little വായിക്കുന്നത്. ആ എഴുത്തുകാരനേയും പുസ്തകത്തേയും കുറിച്ച് ആദ്യമായാണ് കേള്‍ക്കുന്നത്. വായിച്ചു. ഇഷ്ടപ്പെട്ടോ എന്ന് ചോദിച്ചാല്‍ ഒരു പകുതി മൂളലേ തരാന്‍ പറ്റുള്ളൂ. അതിന് കുറച്ച് കാരണങ്ങളുമുണ്ട്. ഇത് ഒരു നല്ല പുസ്തകമാണെന്ന കാര്യത്തില്‍ സംശയമൊന്നുമില്ല. പക്ഷെ ബുക്കര്‍ പ്രൈസ് കിട്ടേണ്ടിയിരുന്ന പുസ്തകമാണോ എന്ന കാര്യത്തില്‍ എനിക്ക് സംശയമുണ്ട്. ഞാനിപ്പോള്‍ വായിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന പുസ്തകമായ The Finkler Question ആണ് ബുക്കര്‍ പ്രൈസ് കിട്ടുന്ന രണ്ടാമത്തെ തമാശ നോവല്‍ എന്ന് എവിടെയോ വായിച്ചിരുന്നു. ഇത് ശരിയല്ലെന്നാണ് എനിക്ക് തോന്നുന്നത്. Vernon God Little ും തമാശ തന്നെയാണ്. നര്‍മത്തിന്റെ ഭാഷയില്‍ നമ്മളോട് സംസാരിക്കുന്നു. തമാശയിലൂടെയാണ് കാര്യം പറയുന്നത് എന്നതല്ല എന്റെ പ്രശ്നം പക്ഷെ. ഈ പുസ്തകം അവസാനമൊക്കെയാകുമ്പോഴേയ്ക്കും ഒരു ക്രൈം ത്രില്ലറായിപ്പോകുന്നു എന്നാണെനിക്ക് തോന്നിയത്. ഒരു പെരി മേസണ്‍ പുസ്തകം വായിക്കുന്നത് പോലെ. പെരി മേസണ്‍ എത്ര നല്ല ത്രില്ലറായാലും അതിന് ബുക്കര്‍ കിട്ടില്ലെന്ന് നമുക്കറിയാം. ഈ പുസ്തകവും അതിന്റെ നര്‍മം എത്ര ചിരിപ്പിച്ചിട്ടും, കഥ എത്ര ചിന്തിപ്പിച്ചിട്ടും, ബുക്കറിന് അര്‍ഹമാണ് എന്നെനിക്ക് തോന്നുന്നില്ല.
Vernon Gregory Little എന്ന കൌമാരക്കാരന്റെ സാഹസങ്ങളാണ് നോവലിന്റെ ഇതിവൃത്തം. ഒരു കൊലക്കുറ്റത്തിന് ശിക്ഷിക്കപ്പെടാന്‍ പോകുകയാണവന്‍. എന്നാലവന്‍ കൊല ചെയ്തട്ടുമില്ല. ഈ അവസ്ഥയില്‍ അവന്‍ ഒരു രക്ഷപ്പെടല്‍ ആസൂത്രണം ചെയ്യുകയും അത് കൂടുതല്‍ കൂടുതല്‍ കുഴപ്പങ്ങളിലേയ്ക്ക് നീങ്ങുകയും ചെയ്യുന്നു.
എനിക്കേതായാലും ഇതിലേറ്റവും ഇഷ്ടപ്പെട്ട സംഗതി ഭാഷയില്‍ Pierre കൊണ്ടുവരുന്ന നര്‍മത്തേക്കാളേറെ ചില അവസ്ഥകളുടെ നര്‍മമാണ്. Vernon Gregory യുടെ കുടുംബാന്തരീക്ഷം നോവലിലുടനീളം വിവരിച്ചിരിക്കുന്നത് തമാശയായിട്ടാണ്. എന്നാലും അതില്‍ വലിയ ഒരു സത്യമുണ്ട്. മകന്‍ തൂക്കിലേറ്റപ്പെടാന്‍ പോകുകയാണ് എന്നറിഞ്ഞാലും പ്രത്യേകിച്ചൊന്നും സംഭവിച്ചിട്ടില്ല എന്ന് സ്വയം വിശ്വസിപ്പിക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുകയും അതിനനുസരിച്ച് സംസാരിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന അമ്മ. അമ്മയുടെ കൂട്ടുകാരും അങ്ങിനെത്തന്നെ. ജയിലില്‍ നിന്ന് ഫോണ്‍ വിളിക്കുമ്പോഴും എന്തെങ്കിലും കഴിച്ചോ എന്നേ അവര്‍ ചോദിക്കുള്ളൂ. ഇത് നമ്മള്‍ക്ക് വളരെ സുപരിചിതമായ ഒരു സംഭവമാണ്. ഫോണ്‍ സംഭാഷണങ്ങളിലെല്ലാം എന്താ കഴിച്ചത് എന്ന് നമ്മള്‍ ചോദിക്കും. സത്യം പറഞ്ഞാല്‍ മറ്റെയാള്‍ എന്ത് കഴിച്ചാലും നമുക്കൊന്നുമില്ല. ആ ചോദ്യത്തിന്റെ ആവശ്യമേയില്ല. അങ്ങിനെ വളരെ bizarre ആയ പല സന്ദര്‍ഭങ്ങളും അതിസാമര്‍ത്ഥ്യത്തോടെ നോവലിസ്റ്റ് വിവരിച്ചിട്ടുണ്ട്. അമേരിക്കന്‍ മീഡിയയുടെ പരിതാപകരമായ അവസ്ഥ, അവിടുത്തെ നിയമം, child sexual abuse എന്നിങ്ങനെ പല വിഷയങ്ങളും പുസ്തകം ചര്‍ച്ച ചെയ്യുന്നു എന്ന് പറയാന്‍ പറ്റില്ല, അതിനെപ്പറ്റി തമാശ പറയുന്നു. തീര്‍ച്ചയായും വായിക്കേണ്ട പുസ്തകം തന്നെ. എന്റെ പ്രശ്നം അത് അവസാനിപ്പിച്ച രീതിയോട് മാത്രമാണ്. അത് വായനയ്ക്കൊരു പ്രശ്നമല്ല താനും. ഇതാ ഒരു excerpt
'Vernon Gregory Little?' The lady offers me a barbecued rib. She offers
half-heartedly, though, and frankly you'd feel sorry to even take the
thing when you see the way her chins vibrate over it.
'Yes ma'am.'
'Who else resides there?'
'Nobody, just my mom.'
'Doris Eleanor Little . . .' Barbecue sauce drips onto her name badge. Deputy Vaine Gurie it says underneath. 'And you're fifteen years old? Awkward age.'
Is she fucken kidding or what? My New Jacks rub together for moral support. 'Ma'am - will this take long?'
Her eyes widen for a moment. Then narrow to a squint. 'Vernon - we're talking accessory to murder here. It'll take as long as it takes.'
'So, but . . .'
'Don't tell me you weren't close to the Meskin boy. Don't tell me you weren't just about his only friend, don't you tell me that for one second.'
'Ma'am, but I mean, there must be plenty of witnesses who saw more than I did.'
'Is that right?' She looks around the room. 'Well I don't see anyone else here - do you?' Like an asshole I look around. Duh. She catches my eyes and settles them back. 'Mr Little - you do understand why you're here?'
'Sure, I guess.'
'Uh-huh. Let me explain that my job is to uncover the truth. Before you think that's a hard thing to do, I'll remind you that, stuss-tistically, only two major forces govern life in this world. Can you name the two forces underlying all life in this world?'
'Uh - wealth and poverty?'
'Not wealth and poverty.'
'Good and evil?'
'No - cause and effect. And before we start I want you to name the two categories of people that inhabit our world. Can you name the two proven categories of people?'
'Causers and effecters?'
'No. Citizens - and liars. Are you with me, Mister Little? Are you here?'
Like, duh. I want to say, 'No, I'm at the lake with your fucken daughters,' but I don't. For all I know she doesn't even have daughters. Now I'll spend the whole day thinking what I should've said. It's really fucked.
Deputy Gurie tears a strip of meat from a bone; it flaps through her lips like a shit taken backwards. 'I take it you know what a liar is? A liar is a psychopath - someone who paints gray areas between black and white. It's my duty to advise you there are no gray areas. Facts are facts. Or they're lies. Are you here?'
'Yes ma'am.'
'I truly hope so. Can you account for yourself at a quarter after ten Tuesday morning?'
'I was in school.'
'I mean what period.'
'Uh - math.'
Gurie lowers her bone to stare at me. 'What important facts have I only now finished outlining to you, about black and white?'
'I didn't say I was in class . . .'
A knock at the door saves my Nikes from fusing. A wooden hairdo pokes into the room. 'Vernon Little in here? His ma's on the phone.'
അടുത്തത് The Finkler Question: Howard Jacobson
No comments:
Post a Comment